Waarom overwerk? Loop ik hier en zie haar daar staan dan bekruipt mij een kil gevoel en kus je op dezelfde manier? Voor jou zou het niet snel overgaan? Volgens mij weet je niet wat ik bedoel of wat er geweest is door iedereen veracht uitgelachen en geslagen wat is er met mezelf mis? Woorden zijn nooit meer zo zacht toch ben ik nooit verslagen enkel mijn trots wil nog verder maar de last is er niet door te dragen en daarom heb ik haar weggesmeten zodat ik mezelf zie als derde want ik wil niet vervagen maar nooit worden vergeten Stil wil ik niet voor jouw zijn en mijn woorden willen geen pijn denk ik enkel dat ik verdwijn of wil ik dat denken? Dat niemand mij liefde zou schenken? Dat iedereen mij zou krenken? Ik ben sterk